تجارت آزاد جهانی‌

سال ۱۹۹۶ کشورهایG8 و چند کشور در حال توسعه و توسعه یافته در دوحهٔ قطر نشستی را برگزار کردند و برای پیشرفت تجارت جهانی‌ به توافق رسیدند.این توافق نشان می داد که کلیه مشکلات بر سر تجارت جهانی‌ در عرض ۱۰ سال و تا سال ۲۰۰۶ برطرف شود و کشورهای امضا کننده این توافق ملزم به برطرف کردن مشکلات بر سر راه تجارت جهانی‌ شدند.البته به دلیل مشکلات سیاسی و جنگ آمریکا در عراق و افغانستان بعضی‌ از توافقات به نتیجه نرسید.امروز و بعد از ۱۳ سال از آن توافق،نشستی را که در کشور ایتالیا بود حول آن محور چرخید و آقای اوباما تکید مجدد بر آن توافقات کرد و همهٔ اعضا هم پذیرفتند.در این ۱۳ سال گذشته چین و هند بیشترین سود را از تجارت جهانی‌ بردند و با استفادهFDI(FOREIGN DIRECT ಇನ್ವೆಸ್ಟ್ಮೆಂಟ್ سرمایه‌ گذاری مستقیم خارجی‌ توانستند بیشترین سرمایگذاری خارجی‌ را در کشورشان به وجود بیاورند و رشد اقتصادی را بهبود ببخشند و امروز تبدیل به کشور هایی با رشد اقتصادی بالا،در کنار کشور‌های صنعتی و پیشرفته بنشینند و در مورد اقتصاد جهان بحث کنند.مسله تجارت جهانی‌ تا این حد مهم و اساسی‌ تلقی‌ شد که با توجه به بحران اقتصادی کنونی‌ این کشورها باز هم به توافق رسیدند که تا سال ۲۰۱۰ کلیه مشکلات به وجود آمده را بر طرف کنند.واقعا چرا کشور ایران با تمام منابع و امکانات سخت افزاری که دارد و می تواند کشوری سرمایه‌ پذیر باشد نتوانسته از این ظرفیت بالا استفاده کند و مانند کشوری مثل چین شود؟وقتی‌ ریس جمهور محترم ایران بارها توافقات و قطعنامه‌های شورای امنیت را کاغذ پاره میخوانند و عنوان میکنند که تحریمهای ایران هیچ آثاری بر اقتصاد ایران نگذاشته است باید جواب دهند.اگر کشور ما تحریم نبود و می توانست از این سرمایه خارجی‌ استفاده کند رشد اقتصادی ایران کمتر از ۶ نبود.سال ۱۳۸۰ تا ۸۳ بارها دولت وقت اعلام کرد که رشد اقتصادی ایران به ۸ رسیده و دولت بسیار خوشحال بود که توانسته با قیمت نفت پائین به این رقم برسد.دلیل آن بسیار ساده بود و سیاست تنش زدأیی بود که آن دولت انجام داد و باعث سرمایه‌ گذاری‌های خارجی‌ در کشور شد.این سرمایه‌ گذاری باعث پیشرفت اقتصادی و کاهش نرخ تورم و اشتغال زایی شد.ولی‌ بعد از به قدرت رسیدن آقای ا.ن به گفته خود دولتمردان و سازمان بازرسی میلیاردها دلار از کشور خارج و با توجه به اینکه قیمت نفت به بیشترین حد ممکن رسید تورم آرام آرام افزایش پیدا کرد و رشد اقتصادی به مرور کمتر شد.البته دولت جدید مقصر نبود چون علم اقتصاد پیشرفته را یاد نگرفته و به قول آقای موسوی به مانند عهد قجر رفتار می‌کند.وقتی‌ که آقای دانش جعفری وزیراقتصاد بر کنار شده آقای ا.ن اعلام می‌کند من بارها و وقتهای بسیاری را گذاشتم تا به مجموعه دولت بفهمانم که نرخ تورم و حجم پول رابطه مستقیم دارد و با افزایش حجم پول نرخ تورم بالا میرود،نباید از این دولت انتظاری بیشتر داشت.مفهومی که دانش آموزان دبیرستانی‌ رشته اقتصاد هم از آن خبر دارند. پس لازمه اقتصاد قوی سیاست قوی می طلبد که متاسفانه دولت فعلی‌ ایران فاقد آن می‌باشد.امیدوارم که دولت در دوره جدید اشتباهات گذشته را تکرار نکند با باعث پیشرفت اقتصادی شود.